هشتم ربیع الاول سال 260 هجری قمری، مصادف است با شهادت یازدهمین پیشوای شیعیان جهان،
حضرت امام حسن عسگری(علیه السلام). ایشان در هشتم ربیع الثانی سال 232 متولد گردید.
پدرش امام دهم ،حضرت امام هادی (عیله السلام) و مادرش بانویی شایسته به نام "حدیثه" میباشد.
آیا میدانید که چرا امامین عسگرین (علیهما السلام) در پادگانهای نظامی تحت نظر بودند و ارتباط شیعیان ، مخصوصا با امام حسن عسگری (علیه السلام) امکان پذیر نود مگر به واسطه بعضی از وکلا؟؟؟
جدای از اینکه خلفای وقت دلایلی جهت حفظ حاکمیت خودشان مطرح می کردند ، ولی برای روی دوم سکه نیز مواردی به نظر میرسد که دانستن آن برای شما اردتمندان به آن حضرات بسیار جالب است:
بدون شک هر مقدمه ای یک ذی المقدمه دارد
1- موضع اول به عنوان مقدمه سن بسیار پایین ویا جوان بودن امامت از زمان امام جواد (علیه السلام) بود . که شعیه بداند امت به سن نیست اگر ارده خدا تعلق بگیرد حتی طفلی در گهواره پیامبر الهی میگردد. ضمنا برای شیعه این موضوع توجیه شده که امامت در سن 5الی6سالگی هم میشود هرچند بعضی ها که ایما نشان ویا اطلاعشان از امامت کامل نبود در صدد نظریاتی برای کمی سن ائمه(علیه السلام) برآمدند ازجمله تشکیل شورای امامت تازمام بلوغ سنی امام!و...
ذی المقدمه: اینکه در زمان امامت امام زمان(عجل الله تعالی)برای شیعه کمی سن امام کاملا اثبات شده بود وجای هیج گونه بحثی نبود.
2- عدم ارتبا مستقیم با امام که از زمان اما هادی (علیه السلام)شروع و در زمان امامت امام حسن عسکری به اوج خودش رسید به غیر از تعداد اندکی از وکلا، کسی باآن حضرت در ارتباط نبود . مقدمه ای بود برای یک ذی المقدمه که شیعه عادت کند وبداند که ندیدن امام خللی در امامت ایجاد نمی کند تا زمانی که غیبت امام زمان(عجل الله تعالی) شروع شد شعیه تمرین عدم حضور امام را داشته باشد وبرای او یک موضوع عادی باشد.